Umowa o Transatlantyckim Partnerstwie Handlowym i Inwestycyjnym (TTIP) ma zarówno zagorzałych zwolenników, jak i przeciwników. Jednym z „gorących” tematów, który dzieli negocjatorów z obu stron Atlantyku, jest szeroko rozumiana gospodarka żywnościowa.
Umowa o Transatlantyckim Partnerstwie Handlowym i Inwestycyjnym ma za zadanie doprowadzić do ściślejszej współpracy gospodarek UE i USA. Jeszcze przed podjęciem decyzji o rozpoczęciu negocjacji UE i USA powołały w 2011 r. grupę ekspertów, tzw. grupę roboczą wysokiego szczebla UE-USA ds. zatrudnienia i wzrostu, by przeanalizować potencjalne skutki zawarcia takiej umowy. Przewodzili jej wspólnie komisarz UE ds. handlu oraz przedstawiciel USA ds. handlu. Eksperci stwierdzili wspólnie, iż kompleksowa umowa (obejmująca wszystkie sektory) przyniosłaby zdecydowane korzyści w UE, m.in. dodatkowy wzrost PKB o 0,5 proc rocznie, znaczny wzrost eksportu wielu unijnych produktów (m.in. samochodów o rekordowe 40 proc.). wzrost płac o 0,5 proc., wreszcie dodatkowe miejsca pracy. Zwolennicy TTIP argumentują, że umowa przyczyni się do wzmocnienia bezpieczeństwa energetycznego po obu stronach Atlantyku, wesprze istniejące sojusze i wreszcie – po latach impasu w Światowej Organizacji Handlu (WTO) – pozwoli wypracować nowy model w handlu międzynarodowym. Administracja amerykańska przekonuje też, że bliższa współpraca USA-UE z pewnością nie ucieszy innych konkurujących z tymi krajami gospodarce światowej, na wzrost gospodarczy w Chinach, Indiach, Ameryce Południowej. Musimy współpracować z krajem najbliższym nam kulturowo – a więc USA – w kwestiach handlu, inwestycji, innowacji. Po to, by Europa mogła nawiązać konkurencję np. z krajami Dalekiego Wschodu – mówi Łukasz Piechowiak, główny ekonomista Bankier.pl.
Czytaj więcej na e-wydaniu zielonego sztandaru: http://wydawnictwoludowe.embuk.pl/pub/zielony-sztandar-zielony-sztandar-10-16-czerwca