Agresja niemiecka na Polskę 1 września 1939 r. rozpoczęła jedną z najkrwawszych wojen światowych. Wojna, będąca szokiem dla społeczeństwa, przyczyniła się nie tylko do utraty niepodległego bytu. Okupacja wojenna na terenie Polski była przejawem nowożytnego barbarzyństwa, należała do najokrutniejszych i najbrutalniejszych w całej Europie.

Polityka Niemiec wobec Polski w latach II wojny światowej stanowiła w dziejach całej okupowanej Europy niewątpliwy ewenement. Polegał on głównie na tym, że w żadnym innym kraju – poza okupowanymi terenami ZSRR oraz pewnymi odniesieniami do Jugosławii – Niemcy hitlerowskie nie przejawiały w takim stopniu działalności zmierzającej w sposób tak jawny do zniszczenia całego narodu, jak w Polsce, a także pod względem proporcji nigdzie nie zadały tak dotkliwych strat ludzkich, jak na ziemiach polskich. Polityka okupanta nie ograniczała się tu bowiem tylko do utrzymania bezpieczeństwa czy wzmożonej eksploatacji podbitego terenu, ale zawierała w sobie długofalowe działania, zmierzające w ogóle do „eliminacji” – unicestwienia narodu polskiego.

dr Janusz Gmitruk

dyrektor Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego

Całe teksty w wersji papierowej tygodnika Zielony Sztandar

Zamów prenumeratę: http://zielonysztandar.com.pl/prenumerata/ lub zakup wersję elektroniczną.