1 października 2015 r. zmarł w Warszawie Eugeniusz Mikulski, działacz ruchu ludowego, wiceprezes Zarządu Głównego Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy Batalionów Chłopskich.Całe dorosłe życie działał dla dobra mieszkańców wsi, pracując w instytucjach państwowych i społecznych. Szczególny szacunek budzi pełna zaangażowania działalność w środowisku kombatantów. Jego życie było wypełnione pracą dla ludzi, dla społeczeństwa, dla Ojczyzny.
Eugeniusz Mikulski urodził się 15 października 1924 r. we wsi Michałów, gm. Jabłonna, obecnie gm. Nieporęt, woj. mazowieckie, w rodzinie chłopskiej. „Wszystko, co osiągnąłem, musiałem zdobyć ciężką pracą i nie korzystałem z taryfy ulgowej. Dzieciństwa jako takiego nie miałem. Pracować musiałem od najwcześniejszych lat. Jak każde dziecko wiejskie wdrażany byłem do normalnej chłopskiej roboty. Pracować trzeba było i w dni powszednie, i nawet w święta. Do szkoły chodziłem do Legionowa, codziennie trzy kilometry, jak strzelił. Na zakup porządnego ubrania, butów czy tornistra rodziców nie było stać, więc te rzeczy młodsze dzieci dodzierały po starszych” – wspominał po latach.
W takich warunkach w roku 1938 skończył Szkołę Powszechną w Legionowie. Należał do ZWZ-AK. Był żołnierzem ps. „Lew” 706. plutonu II kompanii I Batalionu AK VII Obwodu Obroża, który działał na terenie Legionowa i okolic. Jako młody chłopak ukończył szkołę podoficerską i kurs minerski, uczestniczył w akcjach zabezpieczania i przerzutów broni dla oddziałów AK. Był łącznikiem z oddziałem BCh. W czasie powstania warszawskiego pod dowództwem ppor. Jana Kalisiaka ps. „Mister” brał udział w opanowaniu koszar wojskowych w Legionowie. Ze stopnia plutonowego po wojnie został awansowany do stopnia st. sierżanta. Za swoją dzielną żołnierską postawę otrzymał liczne odznaczenia wojskowe, m.in. Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki, Warszawski Krzyż Powstańczy i Krzyż Batalionów Chłopskich. W dniu 8 maja 1995 r. awansował na stopień podporucznika AK, a następnie porucznika, zaś w 1999 r. na stopień kapitana. Po wojnie jako kombatant należał do Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej i Związku Powstańców Warszawskich. Był członkiem Prezydium Zarządu Głównego Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy Batalionów Chłopskich, od 27 czerwca 2003 r. wiceprezesem tej organizacji.
Po wojnie ukończył Liceum Ogólnokształcące w Legionowie, a w 1952 r. Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego i uzyskał tytuł inżyniera rolnictwa. Działalność zawodową rozpoczął jeszcze na studiach, kontynuował w Ministerstwie Rolnictwa, przez wiele lat był kierownikiem Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Praga-Południe w Warszawie. Przez sześć lat sprawował funkcję sekretarza Warszawskiego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Do czasu przejścia w 1982 r. na emeryturę, pełnił obowiązki zastępcy dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Zielarskiego „Herbapol”. Był długoletnim radnym m.st. Warszawy – od 1972 r. do 1998 r. (z przerwą latach 1990-1994).
Czytaj więcej na e-wydaniu zielonego sztandaru:http://wydawnictwoludowe.embuk.pl/pub/zielony-sztandar-zielony-sztandar-28-pazdziernika-3-listopada