Obserwując obecny dyskurs polityczny, z łatwością możemy zauważyć tendencje, że wśród znacznej części społeczeństwa polskiego dominuje pogląd, iż główną rolę w walce z hitlerowskim i sowieckim najeźdźcą odegrały organizacje wojskowe Armii Krajowej czy Narodowych Sił Zbrojnych. Wielu niesłusznie zapomina o znaczącej roli zbrojnego ramienia Ruchu Ludowego, czyli Batalionów Chłopskich. Na początku trzeba z całą stanowczością podkreślić, że to właśnie Bataliony Chłopskie były drugą co do wielkości zbrojną formacją konspiracyjną podczas II wojny światowej. Dlatego, w sposób należyty, trzeba przedstawić ich rolę oraz znaczenie w walce o niepodległą i suwerenną Polskę. Bataliony Chłopskiego to około 165 tys. mężczyzn i kobiet, którzy za swój cel postawili sobie obronę ludności polskiej wsi przed krwawym terrorem okupacyjnym. Wolna ojczyzna i państwo niepodległe były tymi wartościami, za które żołnierze Batalionów Chłopskich oddawali swe życie. W przysiędze, którą składali, odwoływali się do tradycji ojców, swych przodków, do tradycji polskiego ruchu ludowego, podkreślając tym swoje umiłowanie do ojczyzny oraz odwoływanie się do ideowego dorobku ruchu ludowego.

Franciszek Kamiński, urodzony się we wsi Mikułowice w powiecie opatowskim na Kielecczyźnie, jak sam wielokrotnie podkreślał, wywodził się z chłopskiej rodziny. Mając 18 lat, w 1920 r., na ochotnika zgłosił się do obrony ojczyzny przed bolszewikami podczas wojny, jako członek pomocniczego oddziału harcerskiego brał czynny udział w ochronie transportów kolejowych. Jak sam wspominał, chłopi byli i powinni być zawsze wierni idei służby Bogu i Ojczyźnie, nigdy nie zapominając o słabszych i potrzebujących.

Sylwester Śmiech